آدم فروش

پائول بیتی با کتاب آدم فروش برنده جایزه بوکر ۲۰۱۶ شد تا اولین نویسنده آمریکایی باشد که موفق به کسب این جایزه شده است. کمدی و طنزی که بیتی برای روایت داستانش درباره‌ی مسئله‌ی هویت نژادی و بی‌عدالتی‌ها ابداع کرده است نظر تمامی داورهای این جایزه را به خود جلب کرده و از بین شش کتاب راه یافته به لیست نهایی این رقابت؛ آدم فروش را برگزیده اعلام کردند. این چهارمین رمان بیتی است و انگیزه اصلی خود برای نوشتن آن را ورشکستگی‌اش مطرح کرده است.

بیتی اذعان داشته است که نوشتن این کتاب برایش کار سخت و طاقت‌فرسایی بوده است و پیش‌بینی کرده است که این کتاب برای خوانندگان نیز کتاب سخت‌خوانی خواهد بود. همانطور که در ابتدا مطرح شد این کتاب کمدی و طنز است در حالی که موضوعی که به آن می‌پردازد یک موضوع دردناک و تراژیکی است. برده‌داری و پس از آن عدم وجود حقوق برابر در مورد سیاه‌پوست‌های آمریکایی موضوع اصلی کتاب است.

شخصیت اصلی کتاب که نام کوچکش در کتاب عنوان نمی‌شود و فقط با نام مستعار “بن بن” خوانده می‌شودیک آمریکایی آفریقایی‌تبار است. داستان با گفتگویی از مقدمه کتاب مرد نامرئی رالف الیسون آغاز می‌شود؛ من یک مرد نامرئی هستم،.. این آغاز سخنانی است که قهرمان داستان در دادگاه برای دفاع از خودش مطرح می‌کند. جرم او آن طور که خودش توضیح می دهد این است که واژه نژادپرستی را در جایی که در دوران پس از نژادپرستی به سر می‌برد زمزمه کرده است.

این شخصیت در حومه لس آنجلس زندگی می‌کند و در واقع سیاه‌پوستی را به بردگی گرفته است و سیستم حمل و نقل عمومی و مدارس سفیدپوستان را از سیاه‌پوستان در شهر خود مجزا کرده است. بیان کردن این مسائل در آمریکایی که دیگر دوران برده‌داری و نژادپرستی را پشت سر گذاشته است در نوع خود جالب است. اما بیتی معتقد است این تاریخ و هویت آمریکا است. قهرمان داستان می‌گوید: این مشکل با تاریخ وجود دارد، ما دوست داریم فکر کنیم تاریخ مثل کتابی است که آن را ورق می‌زنی و از آن می‌گذری ولی در واقع تاریخ کاغذ نیست، خاطره است و خاطره زمان است، احساسات است، آهنگ است. تاریخ چیزی است که با ما می‌ماند.