تنها چیزی که می‌خواستیم

«همهٔ آنچه همیشه می‌خواستیم» رمانی نوشته امیلی گیفین است. این رمان از داستان زندگی چند نفر را همزمان از زبان خودشان روایت می‌کند. نینا زنی که زندگی مرفهی دارد و با همسر و پسرش زندگی می‌کند و در روزمرگی رفت و آمد با هم‌طبقه های خودش غرق شده است و از طرفی با پسر جوانش، فینچ هم مشکلاتی دارد، تام پدر مجرد دختری به نا لایلا که مشکلات خودش را دارد و نسبت به دخترش هم احساس مسئولیت می‌کند و لایلا دختر تام که در زندگی‌اش احساس پوچی می‌کند و به‌واقع خوشحال نیست. در این میان فینچ و لایلا با هم وارد رابطه‌ای می‌شوند که دردسرهایی به وجود می‌آورد. از زبان لایلا می‌خوانید: رسماً از زندگی‌ام بیزار بودم. از همه چیزش، به معنای واقعی کلمه. می‌دانستم که می‌تواند از این هم بدتر باشد. می‌شد بی‌خانمان باشم یا یک بیماری صعب‌العلاج بگیرم یا در کشوری زندگی کنم که افراطی‌ها روی دخترهایی که به مدرسه می‌روند، اسید می‌پاشند. اما به جز این طور تراژدی‌های واقعی، اخیراً خیلی سخت بود چیزی را پیدا کنم که بتوانم از بابتش خوشحال باشم.» گیفین در این رمان با روایت زندگی و مشکلات خانوادگی و اجتماعی مردمی از طبقات مختلف آمریکا ما را با سبک زندگی و ذهنیات و باورها و مشکلات نسل جوان و میان سال حال حاضر این کشور بیشتر آشنا می‌کند. رمانی که از نگاه سه راوی مختلف، قصه‌ی آدم‌های زخم‌خورده از عشق، تنهایی، گذشته و تلخی‌های دنیای مدرن را روایت می‌کند. واشینگتن‌پست درباره‌ی «همه‌ی آن‌چه همیشه می‌خواستیم» نوشته است: «رمان گیفین سبک منحصربه‌فرد و برجسته‌ی خود را دارد... واقعاً فوق‌العاده است.» «امیلی گیفین» یکی از پرفروش‌ترین نویسندگان نیویورک‌تایمز است و همه‌ی آثارش با استقبال خوب مخاطبان روبه‌رو می‌شوند. «همه‌ی آنچه همیشه می‌خواستیم» نیز به فاصله‌ی کمی بعد از انتشار، در فهرست نامزدهای نهایی گودریدز در سال ۲۰۱۸ قرار گرفت و توجه جامعه‌ی ادبیات آمریکا را جلب کرد.