پرستو آشتیان: نه حوا، نه آدم نوشته‌ی آملی نوتوم بلژیکی است. آملی نوتوم در کوبه ژاپن در خانواده‌ای دیپلمات متولد شده است و سال‌های ابتدایی زندگی‌اش را در ژاپن گذرانده، به مدرسه رفته و زبان ژاپنی صحبت کرده است. اگرچه بعد از پنج سال از ژاپن به چین رفته است و سال‌های آتی را در کشورهای مختلف آسیایی سپری کرده است؛ همواره رویای به ژاپن بازگشتن، ژاپنی حرف زدن و تجدید میثاق با فرهنگ ژاپنی را در سر داشته است. در سن بیست و یک سالگی وقتی به دنبال هویت و تثبیت شخصیت خود است به ژاپن، کشور مورد علاقه‌اش بازمی‌گردد. دو سال زندگی در ژاپن برای او سرنوشت‌ساز است و خاطراتی را رقم می‌زند که مبنای زندگی‌نامه‌های خودنوشتی مانند ترس و لرز (بهت و لرزه) و نه حوا، نه آدم است. اگرچه این دو کتاب از لحاظ زمانی بر هم منطبق هستند اما نوتوم در هر یک از آنها به جنبه‌ای متفاوت از زندگی خود می‌پردازد.
در نه حوا، نه آدم با آملی دختر جوان و پرشوری مواجه می‌شویم که برای بهتر یاد گرفتن زبان ژاپنی تصمیم می‌گیرد زبان فرانسه درس بدهد. اولین و آخرین شاگرد زبان فرانسه او پسری خوش‌تیپ و پولدار ژاپنی به نام رینری است که خیلی زود به آملی دل می‌بازد. نوتوم تاکید دارد که این کتاب یک داستان عاشقانه نیست، وی در فرانسوی معادلی برای آن نمی‌یابد ولی در ژاپنی نمود بارزی از چیزی است که به آن “کوی” می‌گویند. کوی تفاوت‌های ظریفی با “آی” به معنی عشق دارد. کوی را می‌توان علاقمندی به یک جنس مخالف و تمایل به بودن با کسی دانست در حالی که بار سنگین و معنای عمیق عشق را ندارد.
شروع رابطه با رینری برای آملی راهی است که به ژاپنی بودن نزدیک‌تر شود. در کتاب نه حوا، نه آدم آملی نوتوم شرح می‌دهد که چگونه رینری باعث می‌شود او فرهنگ ژاپنی را که این همه عاشقش است در آغوش بکشد. غذاهای سنتی و مختلف ژاپنی را امتحان می‌کند، به کوه فوجی می‌رود که طبق رسم ژاپن، هر ژاپنی باید حداقل یک بار در عمر خود به آن صعود کند تا لایق داشتن ملیت ژاپنی باشد. حتی به تنهایی به کوه کوموتوری یاما می‌رود و شبانه گرفتار بوران و یخبندان می‌شود. پس از آن در یکی از بزرگترین کارخانه‌های ژاپنی مشغول به کار می‌شود که شرح کامل این تجربه نا‌امیدکننده را در کتاب ترس و لرز آورده است.
آملی جوان در دوران زندگی در ژاپن مجبور است تصمیماتی بگیرد که تعیین‌کننده‌ی زندگی او در سال‌های بعد است یک از بزرگترین دوراهی‌ها ازدواج با رینری یا ترک او و همه‌ی متعلقات ژاپنی‌اش است. او در همان دوران هم بهایی را که باید برای نویسنده شدن پرداخت را می‌پردازد و تقریبا هر روز می‌نویسد، حتی در روزهای سخت کارمندی ساعت ۴ صبح بیدار می‌شود تا عادت نوشتن از سرش نیفتد. اولین کتاب او با عنوان بهداشت در آدمکشی با استقبال بسیار زیادی روبرو شد. آملی نوتوم نویسنده بسیار پرکاری است که در طول سال کتاب‌های زیادی می‌نویسد اما هر سال فقط یک کتاب را چاپ می‌کند. بر مبنای کتاب نه حوا، نه آدم فیلمی بلژیکی نیز ساخته شده است. کتاب نه حوا، نه آدم با ترجمه محمد نجابتی توسط نشر ستاک منتشر شده است.

منبع: کتابیسم